Şu sıralar çok ciddi ve garip bir bilgi peyda oldu kalbimde. Bunca senedir hiçbir işim yolunda gitmiyor. Bir derdi ancak başka bir dertle unutuyorum. Bitmişlik, tükenmişlik, acı, keder, ıstırap ... hepsi mevcut. Düşündüm de acaba öldüm mü? Evet, gayet ciddiyim. Öldüğümü sanıyorum. Daha doğrusu ölmüşüm ama yaşadığımı sanıyorum. Cennette olmadığım kesin. Tam olarak cehennem de sayılmaz. Çünkü içimde az da olsa umut kırıntıları var (bilirsiniz, cehennemde umut olmazmış). O halde neredeyim ben?
Buldum! Eureka, eureka!..
Geriye bir tek yer kaldı: Sırat. Evet, sıratı geçmeye çalışıyorum zannımca. Bunca sabır testi, iman-isyan testi bunun içindi demek. Baksana, düştüm düşeceğim! Vay anasını! Nasıl da düşünemedim daha önce?
K. Andoni
Yer: Cehennemin Dibi
Tarih: Sabaha doğru
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder