Bu Blogda Ara

7 Ekim 2014 Salı

Takva ve Kibir Üzerine

İnsanı kibirli yapan şeylerden birisi de sadece kendini görmesidir ya da her olaya kendi gözüyle bakmasıdır. Bencillik ya da olaylara sadece kendi gözüyle bakmak insanı kibirli yapar.
Bir dönem kötü bir olayın içine düşmüştüm. Olanların bir imtihan olması benim tek tesellim idi. Evet, her şey Allah'ın imtihanıydı. Bir süre sonra benim için önemli bir şey daha öğrendim. Bu imtihan sadece beni ilgilendirmiyordu. Bir sürü insanı ilgilendiriyordu. Bir olay içinde bir sürü insan... Benim için inanması güç ama o insanlardan biri de bendim. Yani herkes gibi bir figürandım. Doğrusu kendimi çok küçülmüş hissettim.
Bilirsiniz, hayat çoğu yönüyle bir filme benzer. Hayatı filmden ayıran en önemli fark ise başrol oyuncusunun olmayışıdır. Televizyondaki dizilere, filmlere bakıyorum. Filmdeki oyuncuların hepsi rezil bir duruma düşebiliyor ya da iyi iken kötü olabiliyorlar. Ama başrol oyuncusu için tabi ki bu geçerli değil. O; filmin merkezinde, iyinin-hakikatin-hikmetin tek temsilcisi gibi duruyor. Kötü durumlara elbette düşer ama gururu asla ayaklar altına alınmaz.
Bir çok insan kendini hayatın merkezine koyar. Ama unutulmamalı ki dünya bir imtihan alanıdır. Olaylar sadece birilerinin olayı değil çoğu zaman bir çok insanı ilgilendiriyor. Herkes birer figüran. Yani hiçbirimiz hayat için özel değiliz. 
Hayatın bize ne gibi sürprizler hazırladığını bilemeyiz. Bunu hakkıyla düşünen insanlar acizliğini kabul eder. Hayatın kimseye ayrıcalık tanımadığını anlarlar. 

Bu takva yoluna atılan ilk adımdır.


                                                                                K. Andoni

                                                                                Yer: N/A
                                                                                Tarih: N/A 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder